Odnajdę cię

Co prawda nie czytałam poprzednich tomów ale i ten, tom 3 wciągnął mnie bez reszty opisując losy bohaterów którzy próbują odnaleźć się po II wojnie światowej a nie jest to łatwą sprawą. Jedno drugie szuka nie wiedząc czy ukochana z dzieciństwa żyje, czy ukochany żyje? Ciekawa pozycja.

Co prawda nie czytałam poprzednich tomów ale i ten, tom 3 wciągnął mnie bez reszty opisując losy bohaterów którzy próbują odnaleźć się po II wojnie światowej a nie jest to łatwą sprawą. Jedno drugie szuka nie wiedząc czy ukochana z dzieciństwa żyje, czy ukochany żyje? Ciekawa pozycja.

Umiejetność wzbudzania emocji to niezaprzeczalnie domena Agnieszki Olejnik, która zachwyciła mnie kolejną powieścią.
„Odnajdę cię” to trzecia cześć cyklu pt. Jak dzikie gęsi, w którym śledziliśmy losy młodych ludzi, którym przyszło zmierzyć się z wojennymi realiami. Marzenia, które mieli zweryfikował okrutny i bezkompromisowy czas, kiedy podejmowane decyzje mogły stanowić o życiu zarówno naszym jak i innych. Kiedy przyjaciel mógł stać się wrogiem, a ten drugi niespodziewanie okazać się bardziej ludzkim niż mogliśmy oczekiwać.
Autorka w niesamowicie realistyczny sposób wykreowała bohaterów i ówczesne realia. Widać tu włożony ogrom pracy, abyśmy mogli poznać, poczuć i zrozumieć to, czego doświadczali bohaterowie powieści.
Snuta opowieść wywołuje mnóstwo emocji, wzrusza i wciąga w wir wydarzeń. Uzmysławia, jak bardzo mogą być zagmatwane ludzie losy. Nie sposób jest oderwać się od tej historii, nie sposób nie zadać sobie pytania, jak mogło dość do takiego okrucieństwa.
„Odnajdę cię” to powieść którą serdecznie Wam polecam. I koniecznie sięgnijcie po poprzednie części, aby w pełni zrozumieć i poczuć tę historię.

Umiejetność wzbudzania emocji to niezaprzeczalnie domena Agnieszki Olejnik, która zachwyciła mnie kolejną powieścią.
„Odnajdę cię” to trzecia cześć cyklu pt. Jak dzikie gęsi, w którym śledziliśmy losy młodych ludzi, którym przyszło zmierzyć się z wojennymi realiami. Marzenia, które mieli zweryfikował okrutny i bezkompromisowy czas, kiedy podejmowane decyzje mogły stanowić...

Dalsze losy naszych czterech młodych bohaterów, którzy swoje wczesne i beztroskie lata młodości zamieszkiwali Dolne Łużyce. Peter i Katrin wciąż szukają siebie wzajemnie. Robią to na oślep i nie mają pojęcia, że ciągle mijają się dosłownie o milimetry. Ale nie poddają się i nie tracą nadziei że ich życie znowu się połączy i będą razem szczęśliwi.
~
Rudi w końcu zdaje sobie sprawę, że nie nadaje się na żołnierza. Los daje mu drugą szansę, a chłopak chcąc z niego skorzystać powstawania od nowa zacząć swoje życie. Natomiast Marlene musi nauczyć się żyć i funkcjonować w obozie. Życie stawia jej coraz trudniejsze wyzwania i bolesne doświadczenia. Mimo, iż jest Niemką to nie ma lekko.
Co przyniesienie bohaterom koniec wojny? Czy ukochani w końcu się odnajdą?
~
"Odnajdę Cię" jest to już finałowy tom wspaniałej wojennej serii Agnieszki Olejnik. Każda z tych książek jest wspaniała, każda ma coś wyjątkowego. Moim zdaniem właśnie ten finałowy tom jest najtrudniejszy i bardzo emocjonalny. Autorka tak wspaniale przedstawiła wszystkie te uczucia bohaterów, że ja czytając odczuwałam większość tych emocji wraz z nimi.
~
Gdy czytałam "Jak dzikie gęsi" nie spodziewałam się, że aż tak pochłonie mnie ta seria. Bardzo kibicowałam Katrin i Peterowi aby ich miłość przetrwała i mogła się w końcu ziścić. Tylko można pozazdrościć takiej miłości. Autorka tu ukazała naprawdę bardzo szczere i prawdziwe uczucie co teraz zdarza się coraz rzadziej.
~
Powiem Wam, że książka też zmusza do pewnych refleksji i zadumy. Zdaje siebie sprawę z tego że tematyka wojenna dzieli się na różne sposoby, ale każda z książek z historią w tle ma swój ukryty przekaz. "Odnajdę Cię" wywołało we mnie poczucie takiego dowartościowania wszystkiego co mnie otacza. Teraz każdy gna za "lepszym jutrem" i nie cieszy się z tego co aktualnie posiada. A właśnie ta książka powoduje, że w tym zabieganym świecie można na chwilę przystanąć i rozejrzeć się wkoło siebie. Docenić to co już mamy i się z tego cieszyć jak nasi wspaniali bohaterowie w obliczu takiej tragedii jak wojna. Nie mieli nic a potrafi cieszyć się z takiej małej rzeczy i doceniali każdy mały drobiazg w życiu.
~
Kochani polecam Wam tę książkę, jak i cała tę wspaniałą serie. Ale pamiętajcie aby czytać od początku bo to kolejność ma duże znaczenie. Na koniec powiem tylko tyle doceniamy to co mamy i korzystajmy z życia to co najlepsze póki los daje nam taka szansę.

Dziękuję wydawnictwu Filia za egzemplarz ♥️

Dalsze losy naszych czterech młodych bohaterów, którzy swoje wczesne i beztroskie lata młodości zamieszkiwali Dolne Łużyce. Peter i Katrin wciąż szukają siebie wzajemnie. Robią to na oślep i nie mają pojęcia, że ciągle mijają się dosłownie o milimetry. Ale nie poddają się i nie tracą nadziei że ich życie znowu się połączy i będą razem szczęśliwi.
~
Rudi w końcu zdaje sobie...

Czy w świecie ogarniętym wojną może przetrwać coś tak kruchego jak pierwsza miłość?

Podczas gdy w Europie panuje wojna, Katrin i Peter za wszelką cenę próbują odnaleźć drogę do siebie.

Inni bohaterowie także mają swoje wyzwania. Załamanie dopadło Rudi’ego, a przed Marlena stoją trudne decyzje.

To nie tylko wojna i jej konsekwencje, to walka o przeżycie, walka o miłość, marzenia. Co z tego przetrwa i kto wygra?

To emocjonująca książka o ludzkich rozterkach w czasie wojny i siłę miłości nawet w trudnych czasach.

Czy w świecie ogarniętym wojną może przetrwać coś tak kruchego jak pierwsza miłość?

Podczas gdy w Europie panuje wojna, Katrin i Peter za wszelką cenę próbują odnaleźć drogę do siebie.

Inni bohaterowie także mają swoje wyzwania. Załamanie dopadło Rudi’ego, a przed Marlena stoją trudne decyzje.

To nie tylko wojna i jej konsekwencje, to walka o przeżycie, walka o miłość,...

„Odnajdę Cię” to trzecia część serii łużyckiej Agnieszki Olejnik. Rozpoczął ją tom „Jak dzikie gęsi” a kontynuował „Gdziekolwiek jesteś”, by całość zamknąć w „Odnajdę Cię”
O ile dwie pierwsze części były dla mnie wielkim, wzruszającym literackim dziełem, o tyle tom trzeci pozwala mi stwierdzić, że autorka stworzyła piękną, wzruszającą historię i ma naprawdę niezwykły talent i doświadczenie literackie.
Cała seria to siedem lat z życia młodych ludzi, którzy, kiedy ich poznaliśmy w roku 1939 mieli swoje plany, marzenia, niestety okrutna wojna zweryfikowała to dość mocno.
Trzeci tom jest dopełnieniem tego co działo się z poznanymi wcześniej bohaterami. Dowiecie się jak potoczyły się ich dalsze losy, gdzie byli, kogo spotkali na swojej drodze i przede wszystkim czy udało im się przetrwać ten okrutny czas.
W wielu recenzjach już wspominałam, że przez większość życia byłam wielkim historycznym ignorantem. Dlatego tym bardziej dziękuję Pani Agnieszce Olejnik za tą lekcję historii. Lekcję pokazaną mi oczami bohaterów. Przedstawione tu sceny były napisane w taki sposób, że ja to wszystko widziałam oczyma wyobraźni. Widziałam ludzi uciekających przed Sowietami, tłoczących się na przepełnionych dworcach, na zbyt mocno obciążonych statkach i tych którzy decydowali się na pieszą wędrówkę, pomimo bardzo ciężkich warunków.
Myślę, że autorka bardzo dobrze przygotowała się do stworzenia tej historii. Z pewnością jej celem było, wplatając w losy przyjaciół ten trudny czas, pokazać nam, jak trudny było to dla ludzi czas. Czytając to niejednokrotnie przyszło mi do głowy by docenić to co dziś mam, ciepły dach nad głową i pełną lodówkę, a także niezwykłą możliwość komunikacji. To właśnie jej brak w tamtych czasach powodował, że raz rozdzieleni ludzie, mieli tak bardzo ograniczoną możliwość spotkania się ponownie. Zwłaszcza w czasie wojny, kiedy to absolutnie nigdzie nie było bezpiecznie. Nie jest to powieść usłana różami. Autorka nie oszczędziła nam smutnej prawdy o okrucieństwie, zarówno Niemców jak i Sowietów.
Oprócz wątku historycznego Pani Agnieszka Olejnik zwraca również uwagę na relacje ludzkie i tego jak niezwykle trudne przeżycia wpływają na ludzi. Często sytuacja sprawia, że człowiek dopuszcza się czynów, których sam po sobie by się nie spodziewał.
Oprócz tych wszystkich wydarzeń, które działy się tu pod koniec drugiej wojny światowej autorka kontynuuje tu bardzo ważny wątek miłośny Katrin Dulke i Petera Geslera, którzy w 1939 roku pokochali się i przyrzekli sobie miłość na zawsze. Dowiecie się jak los zweryfikował ich plany, jak momentami wręcz z nich zakpił. Wymowny tytuł „Odnajdę Cię” jest obietnicą zagadki, czy rozrzuceni po świecie, kiedykolwiek trafią na siebie.
Bardzo polecam tą książkę, jednak w tym wypadku, jeżeli chodzi o serię kolejność jest bardzo ważna, także zwróćcie na nią uwagę.

„Odnajdę Cię” to trzecia część serii łużyckiej Agnieszki Olejnik. Rozpoczął ją tom „Jak dzikie gęsi” a kontynuował „Gdziekolwiek jesteś”, by całość zamknąć w „Odnajdę Cię”
O ile dwie pierwsze części były dla mnie wielkim, wzruszającym literackim dziełem, o tyle tom trzeci pozwala mi stwierdzić, że autorka stworzyła piękną, wzruszającą historię i ma naprawdę niezwykły talent...

Za mną drugi i trzeci tom sagi łużyckiej autorstwa Agnieszki Olejnik. Dopiero teraz zabieram się za recenzję i to obu naraz. Po lekturze uważam, że super byłoby przeczytać je wszystkie trzy, tak od razu, jedna po drugiej. Tak najlepiej, by nie przegapić choćby krótkiego wątku czy małej sceny, tej przepięknej, literackiej opowieści wojennej.
🌾W drugim tomie poznajemy koleje losów piątki młodych ludzi, których druga wojna zastaje w momencie dla każdego zgoła innym. Niestety wraz z okupacją kończy się ich młodość, a zaczyna brutalna dorosłość. Peter za odmowę walki trafia do Dachau, tam też trafia Rudi, ale gnany zgoła innymi pobudkami, jako nadzorca. Marlene i Anna gonią za miłością i to nie zawsze w odpowiednim kierunku. Katrin wraz z babcią decyduje się na ucieczkę na Kaszuby. Niestety muszą się rozstać i młodą dziewczynę wojna zastaje w Prusach Wschodnich. Nie samą. Katrin spodziewa się dziecka.
Trzeci tom natomiast to lata 1940-1945. Katrin musi sprostać wielu nowym dla niej sytuacjom. W pewnym sensie ma odrobinę szczęścia, ponieważ przez jej życie przewija się wielu dobrych ludzi. A może to jej dobroć przyciąga takie osoby? Pamięta o obietnicy złożonej Peterowi i próbuje na miarę możliwości odszukać go. To samo robi on. Jednak los tak dziwnie się układa, że bardzo często młodzi wręcz ocierają się o siebie, niestety nie spotykając się. To tutaj również poznamy koleje losów Anny, Rudiego i Marlene. Razem z bohaterami dotrwamy w ciągłej wędrówce, dosłownie i w przenośni, do końca wojny. Ilu przeżyje? A ilu uda się spotkać?
🌾Uwielbiam sagi i tematykę wojenną. Uwierzcie mi na słowo, ale dawno nie zżyłam się tak mocno z bohaterami i dawno nie przeżywałam tak mocno czyiś losów.
Całą wędrówkę rozpoczynamy w Łużycach Dolnych, przemierzając nie tylko tereny Polski ale i całej Europy.
🌾Wśród zawieruchy wojennej nie tylko poznajemy losy bohaterow, ale i wiele faktów historycznych, tych bardziej i mniej znanych. Wszystko zostało przez autorkę pięknie skumulowane, by nie przytłaczać zbytnią ilością faktów, a jednocześnie pokazać czytelnikowi realizm tamtych czasów. Nie ma tutaj spłycania, wybielania, nikt nie jest czystą kartą. Obrazy chwytają za serce, rażą brutalizmem, by jednak z każdego ich fragmentu zawsze brać nadzieję. To naprawdę było piękne i krzepiące.
🌾Bohaterowie skrojeni zostali na miarę swoich czasów. Każdy inny, każdy pałający innymi pobudkami, które można tłumaczyć sobie na różne sposoby albo i od początku krytykować.
Wszystko to sprawia, że czujemy realizm tamtych czasów i chowamy się w sobie przed nalotem czy też świstem kuli.
🌾Cała akcja i fabuła potrafi oczarować. Jestem pod wielkim wrażeniem kunsztu literackiego autorki, umiejętności budowania napięcia i trzymania w ryzach czytelnika tworzącą się i przeplatająca akcją. Bo właśnie akcja dotycząca kilku osób misternie się przeplata, tworząc jedną płaszczyznę czasową świata przedstawionego. Urzekające!
Wojna u Agnieszki Olejnik pokazana została bardzo obrazowo, z całym swoim okrucieństwem. Przestawia realizm cierpienia nie tylko poprzez pokazanie losów bohaterów, ale i poprzez opowieści snute przez postacie przewijające się w tekście.
🌾Saga łużycka to pełna różnych emocji opowieść o utraconej młodości, wytrwałej walce o przetrwanie oraz wierze w nadzieję i miłość. Wszystkiego dopełniają, mimo wojennej zawieruchy, przepiękne opisy krajobrazów potęgujące marzenia i tęsknoty nie tylko bohaterów opowieści.

Za mną drugi i trzeci tom sagi łużyckiej autorstwa Agnieszki Olejnik. Dopiero teraz zabieram się za recenzję i to obu naraz. Po lekturze uważam, że super byłoby przeczytać je wszystkie trzy, tak od razu, jedna po drugiej. Tak najlepiej, by nie przegapić choćby krótkiego wątku czy małej sceny, tej przepięknej, literackiej opowieści wojennej.
🌾W drugim tomie poznajemy koleje...

Wczoraj po kolejnej dłuższej przerwie od czytania postanowiłam spędzić popołudnie z książką. Wzięłam do rąk trzecią część serii łużyckiej z myślą, że przeczytam tylko kilka stron i… przestałam istnieć na wiele długich godzin. Zniknęłam. Zostałam pochłonięta przez świat bohaterów…
.
Obserwowałam ich, kiedy próbowali pozostać wiernymi własnym ideałom. I kiedy starali się nie ulegać instynktom, które zezwierzęcają. Widziałam, jak zostają odarci z resztek godności. Patrzyłam na ich niewyobrażalne cierpienie. Odczuwałam razem z nimi strach, bezsilność, złość, przemożny smutek. Ten rozrywający serce ból istnienia. Gasnący płomyk nadziei. Rezygnację. A później już tylko obojętność.
.
A najgorsze było to przeświadczenie, że to nie jest tylko wymyślona historia, bo takie rzeczy działy się naprawdę.
.
Nie wiem, jak wrócić do zwykłej rzeczywistości, mając pod powiekami obrazy, które podsuwała mi wyobraźnia w trakcie lektury tej książki… Jeśli o pierwszej części napisałam, że jest wstrząsająca i bolesna, z kolei o drugiej, że przesiąka ją atmosfera grozy, to naprawdę nie wiem, jakich słów miałabym użyć, aby określić tę…
.
Jestem zdruzgotana. To chyba jedyna myśl, która towarzyszy mi od wczorajszego wieczora.
.
Był taki moment, kiedy zabrakło mi już łez. Odkładałam książkę na kilka minut, aby ochłonąć i pustym wzrokiem wpatrywałam się w ścianę. Nieustannie musiałam sobie przypominać o tym, że trzeba oddychać.
.
Autorka w posłowiu napisała, że spośród 35 książek, które wydała, ta seria jest dla niej najważniejsza. I że kosztowała ją najwięcej pracy. Wcale mnie to nie dziwi. Dziękuję Pani Agnieszce za tak silne doznania i kłaniam się bardzo, bardzo nisko. Niezmiennie jestem zachwycona Pani talentem, warsztatem, wyobraźnią, wiedzą i umiejętnością wzbudzania emocji. To była wyjątkowa seria, która na zawsze pozostanie w moim sercu.

Wczoraj po kolejnej dłuższej przerwie od czytania postanowiłam spędzić popołudnie z książką. Wzięłam do rąk trzecią część serii łużyckiej z myślą, że przeczytam tylko kilka stron i… przestałam istnieć na wiele długich godzin. Zniknęłam. Zostałam pochłonięta przez świat bohaterów…
.
Obserwowałam ich, kiedy próbowali pozostać wiernymi własnym ideałom. I kiedy starali się nie...

Odnajdę cię.. zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nigdy się nie poddam. Wierzę, że mimo wszystko jesteś gdzieś tam i czekasz, aż ponownie spotkamy się na rozdrożu. I tylko wiara w nas trzyma mnie przy życiu.

Peter i Katrin ponownie są zmuszeni do tego by stawić czoła najtrudniejszym życiowym wyborom. Czy uda im się wreszcie odnaleźć pomimo trwającej dookoła wojennej zawieruchy ich uczucie przetrwa?
Jak to jest obudzić się ze świadomością, że wszystko co czyniłeś do tej pory opierało się na jednym wielkim kłamstwie? Propagandzie niemającej żadnego odzwierciedlenia w realnym świecie?
Z taką sytuacją mierzy się Rudi, który przytłoczony ogromem własnych błędów przechodzi poważne załamanie.
Również Marlene los nie oszczędza.. dziewczyna bowiem podjęła szereg wyborów, które odcisną trwałe piętno na jej życiu.
Czy wszystkim uda się przetrwać?

Są serie które zaskakują i zostają w sercu na bardzo długo.
Taką sagą okazał się w moim przypadku cykl Jak dzikie gęsi.
Gdy tylko sięgnęłam po pierwszą część zostałam wręcz pochłonięta i już nie mogłam się doczekać kolejnych książek pani Agnjeszki opowiadających o losach dwojga młodych ludzi, których miłość była czysta i piękna niczym woda w górskim potoku.
Odnajdę Cię porusza czułe struny duszy i ukazuje historie ludzi takich jak my.
Gorąco polecam.

Odnajdę cię.. zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nigdy się nie poddam. Wierzę, że mimo wszystko jesteś gdzieś tam i czekasz, aż ponownie spotkamy się na rozdrożu. I tylko wiara w nas trzyma mnie przy życiu.

Peter i Katrin ponownie są zmuszeni do tego by stawić czoła najtrudniejszym życiowym wyborom. Czy uda im się wreszcie odnaleźć pomimo trwającej dookoła wojennej...

Ależ ja wyczekiwałam tej powieści. Po lekturze drugiego tomu miałam cichą nadzieję, że autorka nie każe nam długo czekać na kontynuację losów bohaterów serii łużyckiej. Pokochałam tę sagę całym sercem od pierwszych przeczytanych stron pierwszego tomu „Jak dzikie gęsi”. Niezwykle przejmująca, pełna emocji, wzruszeń, wzlotów i upadków powieść niosąca ze sobą ogromne pokłady bólu, cierpienia, ale również nadziei na szczęście, radość i lepsze dni.

Katrin i Peter, dwoje młodych ludzi z Dolnych Łużycach, których połączyło piękne uczucie, kroczą ścieżkami w ogarniętej wojną Europie i próbują się odnaleźć. Nie zdają sobie nawet sprawy z tego, że są tak bardzo blisko siebie, a los niejednokrotnie krzyżuje ich ścieżki.
Co przyniesie ze sobą koniec wojny? Czy uczucie, które połączyło Katrin i Petera przetrwa wieloletnią rozłąkę?

Jestem oczarowana. Nie tylko samą fabułą i piękną historią. Jestem zachwycona kunsztem pisarskim Pani Agnieszki. Saga łużycka to bez wątpienia jedna z najlepszych serii, których fabuła osadzona jest na tle wojennych wydarzeń, jaką miałam przyjemność poznać.
Agnieszka Olejnik z niebywałą precyzją kreśli dalsze losy bohaterów serii. Niezwykle obrazowo i bardzo realistycznie przedstawia gehennę i okrucieństwo wojny, to z czym musieli zmagać się bohaterowie powieści, jak również wszyscy ci, którzy przeżyli wojnę. Ale „Odnajdę Cię” to nie tylko obraz wojny i walki o przetrwanie. To również przepięknie ubrane w słowa krajobrazy łużyckie, miejsca, w których chciałoby się znaleźć i zatrzymać na chwilę.
„Odnajdę Cię” to trzeci tom serii łużyckiej, równie mocno, jak poprzednie tomy, naszpikowany wieloma emocjami. To opowieść, w której bohaterowie zmagają się nie tylko ze stratą, tęsknotą, bólem i cierpieniem, to opowieść o trudnych wyborach, które musieli podejmować w obliczu strachu i obawy o własne życie.
Agnieszka Olejnik stworzyła przepiękną i bardzo emocjonującą powieść. Widać ogrom pracy włożony w powstanie tej sagi. Tutaj każdy rozdział, każde zdanie i myśl, jest dopracowana w najdrobniejszym szczególe. Czytając tę powieść, czułam się jej bohaterką, oczami wyobraźni widziałam wszystkie wspomniane przez autorkę miejsca, kroczyłam ścieżkami, które wybierali bohaterowie, wspólnie z nimi podejmowałam decyzję i dążyłam do spotkania z bliskimi i powrotu do domu.
„Odnajdę Cię” to przejmujące zwieńczenie serii łużyckiej, które na długo pozostanie w mojej pamięci i sercu. Pokochałam bohaterów powieści, kibicowałam im do samego końca, cierpienie, jakiego doświadczyli, łamało mi serce, pragnęłam, by w końcu zaznali szczęścia, na które tak bardzo zasłużyli. „Odnajdę Cię” to bardzo wartościowa lektura, która skłania do refleksji i zapada w pamięci na bardzo długo. To powieść, obok której miłośnicy literatury wojennej nie mogą przejść obojętnie. Dziękuję autorce za taką wspaniałą podróż po kartach książki, a Was mocno zachęcam do lektury.

Ależ ja wyczekiwałam tej powieści. Po lekturze drugiego tomu miałam cichą nadzieję, że autorka nie każe nam długo czekać na kontynuację losów bohaterów serii łużyckiej. Pokochałam tę sagę całym sercem od pierwszych przeczytanych stron pierwszego tomu „Jak dzikie gęsi”. Niezwykle przejmująca, pełna emocji, wzruszeń, wzlotów i upadków powieść niosąca ze sobą ogromne pokłady...

Ogromnie wam polecam byście czytali książki pani Agnieszki, gdyż nikt tak jak ona potrafi dać spokój na duszy, niepewność do otaczającego bohaterów czasu oraz miłość piękną, cudowną i niekończącą się praktycznie nigdy. Każdy niepokój w tej trzeciej i ostatniej jednocześnie części był taki uroczy, wręcz kwitnący. Mężczyzna robił co mógł by odnaleźć miłość swojego życia, podczas gdy ona uciekła z wcześniejszego miejsca, które nawiedziła wojna. On ma na tyle utrudnione zadanie, gdyż uciekł z obozu i boi się, że będzie poszukiwany. Choć wieść niesie, że nie żyje, czyli w sumie mógł być spokojny, to jednak w tamtych czasach nic nie było proste. Gdziekolwiek by się nie przemieszczał, a było mu trudno, gdyż kulał na jedną nogę, przeszukiwali jego dokumenty, a nawet dochodziło do tego, że musiał pokazywać swoją ranę, by udowodnić, że jest tym, za kogo się podaje. My widzimy jak wypytuje ludzi o losy jego ukochanej, jak składa ze strzępków informacji możliwość jej pobytu. Niestety nazwa miejscowości dokąd uciekła przepadła. I tutaj byłam dla niego pełna podziwu, gdyż nie poddawał się nawet wtedy. Nie pozwolił aby rozpacz przenikła jego ciało, tylko dalej brnął, aby do przodu, aby jak najszybciej ją odszukać. To część ostatnia, więc więcej wam nie zdradzę, jednak zapewniam, że historia będzie balsamem na wasze zbolałe ciało. Autorka pokazuje, że nie ma czegoś takiego jak utrata nadziei. Zawsze istnieje jakaś szansa na dojście do celu, tylko trzeba pragnąć całym sercem, by nasze myśli się ziściły. Potrafi podnieść na duchu strapionych, dać nadzieję na wyzdrowienie cierpiącym i sprawić, że ta nutka dobra i nadziei przejdzie również do naszego świata. Ja ogólnie staram się nie czytać książek z historią w tle, gdyż po nich przeważnie miałam nocne lęki, zaczynałam obawiać się najgorszych możliwości, gdyż budziły tylko niepokój. Zapewniam was jednak, że pióro autorki jest tego odwrotnością. Dokładnie takim plasterkiem, który może ukoić każdy ból na sercu. Wszystko zależy od nastawienia naszego ja, a tutaj możemy tylko je podreperować. Uwielbiam taki pozytywizm, gorąco polecam zacząć od części pierwszej!

Ogromnie wam polecam byście czytali książki pani Agnieszki, gdyż nikt tak jak ona potrafi dać spokój na duszy, niepewność do otaczającego bohaterów czasu oraz miłość piękną, cudowną i niekończącą się praktycznie nigdy. Każdy niepokój w tej trzeciej i ostatniej jednocześnie części był taki uroczy, wręcz kwitnący. Mężczyzna robił co mógł by odnaleźć miłość swojego życia,...